Een week met veel indrukken en emoties... - Reisverslag uit Ninh Bình, Vietnam van Roosmarijn Oldenbeek - WaarBenJij.nu Een week met veel indrukken en emoties... - Reisverslag uit Ninh Bình, Vietnam van Roosmarijn Oldenbeek - WaarBenJij.nu

Een week met veel indrukken en emoties...

Blijf op de hoogte en volg Roosmarijn

18 Maart 2018 | Vietnam, Ninh Bình

Ik wilde deze blog beginnen om even stil te staan bij het vervelende nieuws dat iedereen afgelopen week gekregen heeft. Onze lieve oma, moeder, schoonmoeder en vrouw is na een fantastisch leven overleden. Vanuit Azië leef ik met iedereen mee en denk ik aan iedereen. Hier is het voor mij een beetje dubbel. Ik had al afscheid genomen voordat ik op reis ging en toen was oma eigenlijk al heel erg slecht, maar toch kwam het bericht als een shock. Verdrietig was ik zeker en ben ik nog. Wel weet ik dat oma het nu erg goed heeft en geen pijn of verdriet ervaart. Ik wens iedereen hierbij sterkte, liefde en knuffels de komende dagen en weken!

Eigenlijk een beetje gek, maar dan ga ik nu verder met het vertellen wat ik deze week allemaal heb gedaan.

Na informatie op te hebben gedaan bij de travel agency 'Friends Travel Vietnam', hebben we een 2 daagse trip geboekt naar Cat Ba. Cat Ba is een eiland dat hoort bij Vietnam en ligt naast Halong Bay (Halong Bay kennen de meesten wel).
Nadat we deze trip hadden geboekt, zijn we weer naar het hostel gegaan, spullen gepakt, taxi gefixt via grab (een app waar je een taxi kan regelen) en zijn toen naar onze volgende overnachtingsplek gegaan; het Eden Hotel in Hanoi.
Wat super toevallig was, was dat de moeder van Ashwien en zijn tante ook in Hanoi waren die dag! Nou was een toeval!! En ze bleven ook nog eens in het zelfde hotel slapen!!! Grapje ;). Dit hadden we natuurlijk zo gepland. Het was gezellig om elkaar weer even te zien. Hebben elkaar bijgepraat met leuke verhalen. Daarna zijn we met z'n 4en wat gaan eten en zijn toen een leuk tentje op gaan zoeken waar we een cocktail gingen drinken. Geslaagde avond. Wat ook leuk was, was dat de straten in het centrum van Hanoi werden afgezet met hekken zodat er geen auto’s en scooters in konden en onwijs veel mensen de straten op gingen en allemaal muziek gingen spelen, met kapla gingen spelen op de weg, karaoke zingen met z’n allen en nog veel meer. Het was eigenlijk best wel gezellig om zo veel mensen met elkaar te zien, in Nederland zie je dat namelijk amper. Het was wel druk tho haha. Er reden zelfs kinderen in van die kleine bestuurbare auto’s! Little bit verwend wel vond ik haha. Maar agh, het was al met al wel een geslaagde avond.

De volgende dag vrijwel niks gedaan. Het regende ook, dusja.. Hebben een beetje rondgehangen in een overdekt winkelcentrum met een gamehal haha. In de avond zijn we wel met z’n 4en naar het water puppet theater geweest. Redelijk cheap en best leuk (los van dat ik geen woord kon verstaan). In de show lieten ze rond de 18 verschillende scenes (met live muziek) zien over het leven vroeger in Vietnam. Dit deden ze, zoals ik al zei, met live muziek (trommels, zang en nog meer instrumenten die ik niet ken) en met zelfgemaakte (soort van) porseleinen poppen. Na de show was gegeten en vroeg gaan slapen, want de wekker ging de volgende ochtend al om 05.45 uur. Waarom? Omdat we naar Cat Ba gingen!

Next day... BOAT TRIP TO CAT BA!
Oké. Naja wekker ging dus om 05.45 uur. Lekker vroeg weer. Spullen ingepakt, ontbeten met de tante en moeder van Ashwien in het hotel, afscheid genomen en toen met de taxi naar het Old Quarter gegaan in Hanoi.
Om ongeveer 08.15 uur vertrokken we met een redelijk luxe bus (bijna) vol met Nederlanders richting Cat Ba. Dit was me een reis wel haha. Het deed lang, maar met offline Netflix series, muziek en met een beetje slaap kom je een heel eind!
Op een gegeven moment kwamen we bij een pond aan. Hier moesten we uit de bus stappen én wachten maar, met allemaal vrouwtjes naast je die je wat wilde verkopen. Na kort te hebben gewacht mochten we de boot op. Na ongeveer 10 minuutjes gevaren te hebben met 10 auto’s, 3 bussen en 40 andere mensen kwamen we aan op het eiland Cat Ba. Vanuit daar pakten we weer dezelfde bus die ons vervolgens bracht bij onze (jawel!) cruise boot! Het was dan niet een cruise boot uit zo’n mooi Nederlands blad, maar een prima Vietnamese cruise boot waar iedereen een privé kamer had met badkamer (met warme douch!) en een prima bed.
Eenmaal op de boot kregen we een welkomst drankje en konden we onze spullen op onze kamer leggen.
Rond 13.00 uur kregen we een uitgebreide lunch op de boot terwijl we vaarden richting het centrum van Lan Ha Bay. Tijdens de lunch hebben we kennis gemaakt met de rest van de groep. Hele leuke en gezellige groep was het! Ik ging voornamelijk om met een meisje dat ook Roos heet! Heel gezellig. We hadden een leuke klik samen, dus hebben (wat voor de hand liggend is) elkaars nummers, Facebook en instagram uitgewisseld.
Toen we hadden geluncht konden we nog even chillen. Rond 15.00 uur gingen we kajakken door de kalkgebergten van Cat Ba heen. ZO MOOI!! Waaauuuw. Het was echt prachtig. Ik vond het heel erg lijken alsof ik in de film van Jurassic Park zat haha. Echt zo’n mysterieus eiland met prachtig blauw groen water.
Natuurlijk hebben we foto’s gemaakt. We mochten ongeveer een uur zelf rond peddelen en daarna moesten we weer terug komen zodat we weer verder konden varen.
Eenmaal op de boot eerst een lekkere warme (bijna hete) douch genomen. Gewoon omdat het kon en omdat het lekker was haha.
Rond 18.00 uur kregen we uitleg hoe we verse springrolls (springrolls zijn echt suuuuuper lekker, gezond, leuk om te maken en een van populaire gerechten in Vietnam) moesten maken. Daarna lekker oppeuzelen, eventjes chillen (waarmee ik bedoel chillen, lachen, hangen, kletsen met de rest van de groep) en toen weer aan tafel gaan zitten: ETEN!
Heerlijk gegeten! Echt geen idee meer wat we allemaal te eten kregen, maar het was van alles was. Ik heb mezelf gewoon lekker rond gegeten. Waarom? Omdat het kan.
In de avond gezellig met de groep gehangen en gekletst en wezen Squid vissen. Lol. Het lukte niet hoor haha. Je moest op een bepaalde manier deze inktvisjes vangen met de zelfgemaakt bamboe hengel. Maar... ik had moed en hoop! Dus na een half uur bleef ik nog stug doorgaan! En jahoor, daar zagen we er 1! Oh wat een happening!! Iedereen hielp elkaar om ‘m te vangen, we moedigden elkaar aan haha. Wat een gedoe voor zo’n *** inktvis. We hebben ‘m (DUHHH) niet gevangen.. maar de happening en ervaring was echt te leuk. Uiteindelijk lekker in bed beland en prima geslapen.

De volgende ochtend kregen we rond 07.00 uur een ‘licht’ ontbijt met koffie en thee. Neem hier het woord ‘licht’ ook letterlijk. We kregen van dat zoete gesneden brood (ik vind het op dat Franse sneetjesbrood lijken) met 1 gebakken eitje per persoon. That’s it. Haha. En het leuke was. Iedereen kon 3 broodjes pakken ofzo, maar er was gewoon geen beleg hahaha. Oja en de koffie? Lekker! Kreeg ik meteen een vierdubbele cafeïne shot waardoor ik 40 rondjes wilde rennen? Jup! Haha.
Rond 07.45 gingen we van de boot af, pakten we de fiets en gingen we ene rondje op het eiland fietsen. Onze tourguide, Koi (koi vis. Zo omschreef hij zichzelf) had het tempo goed te pakken! Manmanman. Langleven de koffie met de vierdubbele cafeïne shot. Ook meteen weer 5 kilo kwijt door het fietsen. Maar prachtige natuur en omgeving!! We gingen fietsen door de gebergten en langs het water. Uiteindelijk gingen we door de kleine dorpjes fietsen en stopten we bij de rand van een forrest. Voor mij was een een soort van kleine jungle, maar volgens de tourguide was dit gewoon een soort van bos met een vleermuizen cave. We gingen dit bos dus ook in. Hebben er niet erg lang in gewandeld: het was ook niet zo heel groot. Ook gingen we de vleermuizen grot in. Nu zaten er geen vleermuizen in helaas, maar in zomer, wanneer het warmer is, dan zijn er super veel vleermuizen! Lijkt mij super gaaf en eng tegelijkertijd haha. Toen weer omgedraaid, fiets gepakt en weer terug naar de boot gegaan.
Toen kregen we rond lekkere burnch om de boot rond 10.45 uur en vertrokken we weer naar Hanoi. Back to the big city.
We waren ongeveer rond 16.00 uur weer terug bij het kantoor van Friends Travel Vietnam. Even met Roos en haar vader (ze reist met haar vader een aantal werken door Azië) wat zei gingen doen en hoe. Nou bleek dus dat zij de volgende dag met een 3 daagse tour naar Ninh Binh gingen en dat leek ons ook wel leuk!
Nou gezellig!! Hup meteen de volgende tour geboekt naar Ninh Binh en Roos en haar vader gingen ook mee!
Toen naar het hotel gegaan, Rising Dragon hotel, gechillt, gegeten en geslapen.

De volgende dag moesten we om 07.30 uur bij Friends Travel Vietnam zijn, dus de wekker ging weer eens om 06.00 uur! Ik ben toch zo'n ongelooflijke fan van dat vroege opstaan (not).
Aangekomen bij het kantoor, Roos en haar vader waren er al, en na ongeveer 15 minuten konden we alweer in de bus stappen. Even tussendoor, deze bus was echt een vila op wielen. Nog nooit in zo'n luxe bubs gezeten haha. Ik voelde mij zo'n celebrity haha!
De busrit deed erg lang, maar dat was ook wel te verwachten, omdat we van Hanoi eerst naar Pu Luong gingen. We verbleven daar midden in de rijstvelden in een bamboo homestay, Pu Luong Retreat. Super mooi! Het was volgens mij ook nog maar net nieuw: wij waren de 2e groep die daar verbleef sinds ze 'open' waren. Het uitzicht was ook prachtig. Direct uitzicht op de kalkgebergten met hele mooie lagen van rijstvelden voor ons.
Toen we daar, na de lange rit, waren aangekomen kregen wij onze (luxe) privé kamer te zien en kreeg de rest hun dorm te zien hahaha. (een dorm is een gezamenlijke slaapzaal). Geen idee waarom wij een private room kregen en zij in een dorm sliepen, maar ik vond het wel priem! Het was ook vrijwel allemaal gemaakt van bamboo en allemaal open. De gang naar onze kamer en badkamer was gewoon open. Het enige dat muren had was de wc (gelukkig), de badkamer (gelukkig) en de slaapkamers (gelukkig).
Ingecheckt, uitgerust en weer op stap met Roos, d'r vader, 3 mensen uit Australië die hun geboortelanden gingen bezoeken een voor een (gaaaaaaf) en nog 2 Amerikaanse meiden.
We gingen door de rijstvelden heen wandelen. Prachtig! Het was ook een lekker zonnige dag en tijdens het wandelen ging de zon ook onder achter de kalkgebergten; 1 woord: prachtig! (Ik het al behoorlijk vaak prachtig gezegd bedenk ik me net haha...).
Na 400 fruitvliegjes te hebben ingeslikt, uit m'n ogen heb gehaald en weer lucht kreeg na al het rook van de bbq en verbrand afval te hebben binnen gekregen kwamen we weer aan in onze homestay. Hier ging iedereen toen douchen (wat een koude douch voor mij betekende, omdat ik als laatst ging en de boiler nou niet zo groot en goed is als in Nederland) en zich klaarmaken voor de avond. Niet dat deze zo spannend was, maar het was wel gezellig met al die mensen uit de verschillende landen. Verrukkelijk gegeten. Voor het eten even 2 free shots home made rice wine naar binnen gegooid (heftige smaak) en samen met Ashwien een biertje gedronken op oma. (Ik mis haar!). Verder die avond hebben we het kaartspel 'shithead' gespeeld. Best grappig spel. Niet moeilijk. Je hebt het eigenlijk zo geleerd! Handig! Hierna lekker gaan slapen.

De volgende dag gingen we om 08.00 uur ontbijten, heel even chillen om vervolgens een korte bustrip te maken naar een klein plaatsje waar we door verschillende dichtbevolkte dorpjes gingen wandelen. Wat mij hier opviel was dat vrijwel alle huisjes hier boven de grond zijn gebouwd en op het water. Geen idee waarom er zoveel huisjes op het water staan. Wel weet ik dat de huizen boven de grond zijn gebouwd (dus op palen) zodat de koelte van de grond naar boven de huizen in gaat. En heel vroeger werden de huizen ook op palen gebouwd om zichzelf te beschermen voor tijgers, slangen etc. pretty scarry... De huizen zijn wel echt mooi en creatief gebouwd.
Tijdens het wandelen tussen die kleine dorpjes waren het ook een aantal kinderen die vanuit een 'raam' in het huisje "hellooooo hellooooo" aan het roepen waren en driftig aan het zwaaien waren haha. En als wij dan hello of Cin Chao (dat betekend hallo in het Vietnamees) werden ze super blij en gingen ze heel hard lachen en springen haha. Heel schattig.
Na de dorpjes kwamen we uit bij een brede rivier waar 4/5 bamboo rafts op ons lagen te wachten. 3 personen per raft. Ik zat met 2 Australische meiden en Ashwien met de vader van Roos en nog een Australische jongen. Tijdens deze raft (het was gewoon op een rustige rivier, geen woelende storm van een rivier) zaten op inie minie krukjes haha (perfect voor mijn lengte) en werden we voort geduwd door een man of vrouw die achteraan stond met 1 giga stok.
Eenmaal klaar, stond de bus op ons te wachten om ons terug te brengen naar het Pu Long Retreat en vervolgens uit te checken en weer verder te gaan naar Ninh Binh.
Na ongeveer 4 uurtjes kwamen we aan in het Ninh Bbinh Retreat. Same name, other place haha. Ingecheckt, series offline gedownload op netflix, onze spullen uitgepakt, rondje gefietst, kwartiertje geslapen en gegeten. Na het eten hebben we nog even een biertje gedronken met Roos en haar vader en zijn we op tijd gaan slapen.

De volgende dag gingen we een 3 uur durende boottocht maken in Trang An; ook wel Trang An boat tour. ONWIJS TOURISTISCH!!!!!! nouja niet met backpackers of mensen van verschillende werelden. Nope, ALLEEN MAAR CHINEZEN! hahaha echt. Ik dacht dat het Royal Palace veel Chinezen had die dag, maar dit was insane.. En er zat gewoon geen een andere buitenlander tussen haha. Roos, Ashwien en ik stonden in dezelfde rij voor een bootje en letterlijk allemaal Chinezen staarden ons aan en wezen naar ons. Er werden zelf selfies met ons gemaakt hahaha. We moeten zo hard lachen. We dachten er zelfs even aan om gewoon aan de zijkant te staan om geld te vragen voor foto's hahaha (hebben dat natuurlijk niet echt overwogen, maar het was wel een grappige gedachten van ons).
De boottrip was verder onwijs mooi. Al die andere Chinezen gingen voor de korte trip en veel minder mensen kozen voor de 3 uur durende trip. Wat een leuk fact is, is dat de film King Kong Skull Island daar is opgenomen! We zijn toen ook gestopt bij het Aboriginal Village uit de film (dat kleine droge dropje tussen de hoge gras velden met al die mensen die niks zeggen en verschillende gekleurde strepen op hun gezicht hadden). Voor degene die niet weten waar ik het over heb, je kan dit gewoon makkelijk googelen en je weet wat ik bedoel.
Nadat de boottrip voorbij was zijn we gaan lunchen en hebben we toen de fiets gepakt naar de tempels van de eerste 3 koningen van Vietnam. Super cool. Ook vette geschiedenis.
Hierna zouden we met de tour guide nog naar een grot gaan, maar omdat het al bijna 16.00 uur was en de Australische mensen weer terug naar Hanoi moesten gaan gingen de tour guide en de Australische mensen weer terug naar het retreat en kregen wij een vriend van hem als vervangende tour guide. Gelukkig was de grot dicht bij en konden we daarheen met de fiets.
Toen we bij de grot aankwamen hadden we allemaal het idee dat dit geen bekende grot was. Er was letterlijk niemand te bekennen. Alleen de mensen die daar woonden (en dat waren er ongeveer 6). Het bleek ook dat de grot niet echt zo'n grot was als dat we verwachtte, maar dat het een soort cave voor vleermuizen was en dat het werd gebruikt als doorgang en als stal voor de geiten die bij het boerderijtje hoorde aan de andere kant van de grot. Dus... het stonk haha. Deze nieuwe guide kon overigens ook amper Engels haha.
Toen we bij dat kleine boerderijtje aankwamen kwamen in een soort van green valley aan. Onwijs mooi. Je kon hier ook alleen komen (denken we) via die grot. Hier leefden dan 1 of 2 mannen in echt het meest stimpele huisje (wat bestond uit een kamer met een bed en een oude fiets om dingen op te drogen) dat ik tot nu toe ken. Los van dat het een simpele boerderij was, waren er angstaanjagend veel libelle's. Het leek echt alsof we in eens soort film zaten waar we bijna werden aangevallen door (serieus) 200 (als het er niet meer waren) libelle's. Dus, snel rondje gelopen en weer door de grot teruggegaan naar de fiets. Eenmaal aangekomen bij de fiets zei de tour guide ineens dat hij nu naar huis ging en wij ook zelf naar huis moesten gaan hahahaha. Dus toen stonden we daar in de middle of nowhere.. Gelukkig hebben we onze weg (langs gefrituurde geiten) teruggevonden naar het retreat.
Ashwien en ik hebben ons toen ingecheckt bij onze nieuwe homestay dat letterlijk om de hoek van het Ninh Binh Retreat zat. Daarna gingen we nog een laatste biertje drinken met Roos en haar vader.
Later die avond hebben we wat gegeten en zijn we vroeg het bed in gegaan: we hadden het best wel koud en waren behoorlijk moe.

Nu is het de volgende dag. Vandaag, 18 maart 17.10. Bijna klaar met het schrijven van deze blog.
Vandaag hebben we bijna niks gedaan. Hebben het helaas ook niet zo heel erg naar ons zin in deze homestay. Gelukkig zijn is er een homestay 30 meter verderop die heel gezellig en mooi is. Dus daar chillen we nu elke keer. Daar zitten we nu ook. Het begint hier nu behoorlijk te onweren en te waaien. Dus zo even onze was (hè hè na 2 weken dezelfde kleding te hebben gedragen; bah) en een trui aandoen!!

Lieve mensen. Bedankt voor het lezen van deze gigantische tekst. Ik denk dat ik het lastig vind om het kort te houden haha. Ik maak zoveel mee en heb zoveel indrukken!!

Ik wil afsluiten met de liefde en steun die ik iedereen wens en geef en een bedankje voor de lieve berichtjes die ik kreeg met het overlijden van oma. Ik mis haar verschrikkelijk. Gelukkig heeft ze het goed nu.
Een hele dikke kus en knuffel voor opa!


  • 18 Maart 2018 - 13:22

    Stephanie:

    Heej,

    Was een lang maar super leuk verhaal om te lezen roos!
    Vind het super om te lezen wat je allemaal doet en meemaakt

    Heel veel sterkte met het verlies van je oma meis!

    Doe de groetjes daar
    En kan niet wachten tot het nieuwe verhaal ;)

    Kusjes Stef

  • 18 Maart 2018 - 13:23

    Evelien:

    Wat maken jullie een hoop mee zeg! Houden jullie dit tempo de hele reis aan? Hahaha
    Heel erg leuk om dit alles te lezen. Je neemt me echt mee in jullie reis. En dat het nu een dubbel gevoel geeft, kan ik me heel goed voorstellen. Maar oma zou trots op je zijn geweest! Liefs van mij.

  • 23 Maart 2018 - 12:58

    Mama:

    Ha lieverd, Wat een mooi verhaal weer. Zo fijn dat je schrijft, ik zit op het puntje van mn stoel. Ben je bekomen van al die fruitvliegjes?
    Het isfijn dat je afscheid had genomen en we leven ook met jou mee. Oma heeft t goed vast daar en zou enorm genoten hebben van je blog.
    Lieve schat, geniet en schrijf. Kijk er weer naar uit. x

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Roosmarijn

Mijn doel is het ontdekken van alle culturen en naturen die deze wereld te bieden heeft.

Actief sinds 04 Maart 2018
Verslag gelezen: 170
Totaal aantal bezoekers 5383

Voorgaande reizen:

05 Maart 2018 - 01 Juni 2018

Mijn eerste reis naar Zuid-Oost Azië

Landen bezocht: